آموزش Spring از صفر تا صد با 1 درس رایگان+ کاربردهای آن

فریمورک Spring پلتفرم منبع باز جاوا است که برای توسعه سریع و آسان برنامه های جاوا ساخته شده است. فریمورک Spring در ابتدا توسط راد جانسون نوشته شد و اولین بار تحت مجوز آپاچی 2.0 در ژوئن 2003 منتشر شد. این آموزش بر اساس Spring Framework نسخه 4.1.6 مارس 2015 منتشر شده است.

چرا باید Spring را یاد بگیریم؟

Spring محبوب ترین فریم ورک توسعه برنامه برای جاوای سازمانی است. میلیون ‌ها توسعه ‌دهنده در سراسر جهان از Spring Framework برای ایجاد کد هایی با عملکرد بالا که به راحتی قابل آزمایش و استفاده مجدد باشد، استفاده می‌ کنند.

Spring از نظر اندازه و وضوح سبک است. نسخه اصلی فریمورک Spring حدود 2 مگابایت حجم دارد.

دانلود کنید: آموزش صفر تا صد جاوا با 30 درس رایگان

از ویژگی های اصلی Spring می توان برای توسعه هر برنامه جاوایی استفاده کرد، اما افزونه هایی برای ساخت برنامه های وب در بالای پلتفرم Java EE هم وجود دارد. فریمورک Spring قصد دارد استفاده از J2EE را آسان تر کند و با فعال کردن یک مدل برنامه نویسی مبتنی برPOJO ، شیوه های برنامه نویسی درست را ترویج می کند.

کاربرد های Spring

چند مورد از مزایای استفاده از Spring موارد زیر هستند:

• مبتنی بر POJO بودن: اسپرینگ توسعه دهندگان را قادر می سازد تا برنامه های کاربردی کلاس سازمانی را با استفاده از POJO توسعه دهند. مزیت استفاده از فقطPOJO ها این است که شما به یک محصول کانتینری EJB مثل سرور برنامه نیاز ندارید، اما این اجازه را دارید که فقط از یک کانتینر Servlet قوی مثل Tomcat یا برخی از محصولات تجاری استفاده کنید.
• ماژولار بودن : اسپرینگ به شکل ماژولار سازماندهی شده است. با وجود این که بسته ها و کلاس های زیادی وجود دارد اما باید فقط درگیر آن هایی که مورد نیازتان هستند باشید و بقیه را نادیده بگیرید.
• ادغام با فریمورک های موجودSpring : اسپرینگ چرخ را دوباره اختراع نمی‌ کند، در عوض از برخی از فناوری ‌های موجود مثل چندین فریمورک ORM، فریمورک های ورود به سیستم، تایمر هایJEE ، Quartz و JDK و سایر فناوری‌ های نمایش استفاده می ‌کند.
• قابلیت تست کردن: آزمایش برنامه ای که با Spring نوشته شده است ساده است زیرا کد های وابسته به محیط به این فریمورک منتقل می شوند. علاوه بر این، با استفاده از JavaBeanstyle POJO ها، استفاده از تزریق وابستگی برای تزریق داده های تست آسان تر می شود.
• استفاده از الگوی معماری وب MVC: فریمورک وب اسپرینگ یک چارچوب وب MVC است که به خوبی طراحی شده و جایگزین بسیار خوبی برای فریمورک های وبی مثل Struts یا سایر فریمورک های وب بیش از حد مهندسی شده یا آن هایی که کم تر طرفدار دارند، به حساب می آید.
• مدیریت استثنا ها: اسپرینگ یک API مناسب برای تفسیر استثنا های خاص فناوری (ناشی از JDBC، Hibernate یاJDO ) به استثنا های ثابت و بدون علامت ارائه می دهد.
• سبک بودن: کانتینر های IoC معمولا سبک وزن هستند، مخصوصا وقتی که به طور مثال با کانتینر های EJB مقایسه می شوند. این کانتینر برای توسعه و استقرار برنامه های کاربردی در کامپیوتر هایی با حافظه محدود و منابع CPU مناسب است.
• مدیریت تراکنش : اسپرینگ یک رابط مدیریت تراکنش سازگار دارد که می تواند تا حد یک تراکنش محلی (با استفاده از یک پایگاه داده واحد) در مقیاس پایین و تراکنش های جهانی (با استفاده ازJTA ) در مقیاس بالا انعطاف پذیر باشد.

آموزش برنامه نویسی جاوا با Eclipse (و نکات کاربردی)

ویدیوهای آموزش spring

بسیااار کاربردی

۱. آشنایی با Spring Framework

• Spring چیست؟ به عنوان یک یاداوری مجدد عرض می کنیم که Spring یک فریم‌ورک متن‌باز برای ساخت برنامه‌های جاوا است که بر Dependency Injection (DI) و Inversion of Control (IoC) تمرکز دارد. این فریم‌ورک به شما کمک می‌کند تا ماژول‌های مختلف برنامه را به‌صورت مستقل توسعه داده و به‌راحتی مدیریت کنید.

• ویژگی‌های کلیدی:

  • پشتیبانی از برنامه‌های وب، سرویس‌های REST و برنامه‌های سازمانی.
  • مدیریت آسان وابستگی‌ها.
  • یکپارچگی با ابزارهای دیگر مانند Hibernate و JPA.

۲. نصب و راه‌اندازی

1. پیش‌نیازها:

   • JDK: مطمئن شوید که نسخه‌ای از Java Development Kit (JDK) روی سیستم شما نصب شده است.
   • IDE: از یک محیط توسعه یکپارچه مانند IntelliJ IDEA یا Eclipse استفاده کنید.

2. ایجاد پروژه Spring:
   از Spring Initializr برای ایجاد سریع یک پروژه Spring استفاده کنید:

   • به آدرس start.spring.io بروید.
   • نوع پروژه (Maven/Gradle)، زبان (Java)، و نسخه Spring را انتخاب کنید.
   • وابستگی‌های اولیه مانند Spring Web یا Spring Boot Starter را اضافه کنید.
   • پروژه را دانلود کرده و در IDE خود باز کنید.

۳. مفاهیم اولیه

1. Dependency Injection (DI): در اصل یکی از اصول اصلی Spring، تزریق وابستگی است. این یعنی شما نیازهای کلاس‌های خود را به جای ایجاد مستقیم آن‌ها، از بیرون تزریق می‌کنید.

   مثال:

   @Service public class MyService { private final MyRepository myRepository; public MyService(MyRepository myRepository) { this.myRepository = myRepository; } }

2. Inversion of Control (IoC):  اسپرینگ در واقع مسئول مدیریت چرخه زندگی اشیا (Bean‌ها) است. به جای اینکه برنامه‌نویس اشیا را ایجاد و مدیریت کند، Spring این کار را انجام می‌دهد.

3. Bean‌ها و Context: یک Bean شیئی است که Spring مدیریت آن را به عهده دارد.

   • ApplicationContext: مکانی است که Spring تمام Bean‌ها را نگهداری و مدیریت می‌کند.

   مثال:

   @Component public class MyComponent { public void sayHello() { System.out.println("Hello, Spring!"); } }

4. Annotation‌ها:
   Spring از انوتیشن‌ها برای ساده‌سازی توسعه استفاده می‌کند:

   • @Component: برای تعریف یک Bean.
   • @Service: برای سرویس‌های لایه کسب‌وکار.
   • @Controller: برای کنترلرهای وب.
   • @Autowired: برای تزریق وابستگی‌ها.

۴. اولین برنامه Spring

1. ایجاد کنترلر:
   یک کنترلر ساده برای نمایش یک پیام ایجاد کنید:

   @RestController public class HelloController { @GetMapping("/hello") public String sayHello() { return "Hello, Spring Framework!"; } }

2. اجرای برنامه:

   • برنامه را اجرا کنید (معمولاً با Run یا Shift + F10 در IDE).
   • به آدرس http://localhost:8080/hello بروید و پیام را مشاهده کنید.

۵. نکات مهم برای مبتدیان

• تمرکز بر Spring Boot: ابتدا Spring Boot را یاد بگیرید زیرا راه‌اندازی ساده‌تری دارد و برای پروژه‌های کوچک تا متوسط مناسب است.
• مستندات Spring: از مستندات رسمی Spring (spring.io/docs) استفاده کنید.
• پروژه‌های کوچک: با پروژه‌های کوچک و ساده شروع کنید، مانند یک REST API کوچک.
• تمرین و یادگیری: تمرین مداوم و کار بر روی مثال‌های واقعی به شما کمک می‌کند سریع‌تر پیشرفت کنید.