آموزش سینتکس PHP به زبان ساده
سینتکس در واقع مسیری برای نمایش اسکریپت PHP است. اساساً سینتکس ایده اصلی برای مشخص کردن فرمت کد را فراهم می کند؛ همچنین حوزه کد نوشته شده را مشخص می کند.
سه راه برای راه اندازی محیط PHP وجود دارد:
متداول ترین و مؤثرترین سینتکس PHP
در مثال ارائه شده، سینتکس با (php?>) آغاز می شود و با (?>) به پایان می رسد. عبارت echo برای پرینت رشته ی داده شده استفاده می شود. لزوماً باید در نقل قول های دوتایی (“ABCD”) قرار بگیرد.
خاتمه یافتن اسکریپت با سمی کالن انجام می شود؛ زیرا سمی کالن به عنوان خاتمه دهنده شناخته شده است.
تگ های کوتاه یا کوتاه-باز مشابه زیر
<?
echo “welcome to the world of php”;
?>
در مثالی که در بالا آمده است؛ ما از تگ های کوتاه استفاده کرده این که به ترتیب با () آغاز شده و پایان می یابد.
یک عبارت داخل پرانتز () بیان می شود تا نمایش خروجی روی تگ های باز کوتاه مرورگر؛ روی سرور XAMPP به درستی کار کند؛ اما ممکن است در سرور wamp با مشکلاتی مواجه شوید. اگر از سرور wamp استفاده می کنید؛ ابتدا باید تنظیمات short_open_tag را در فایل php.int را روشن کنید.
تگ های اسکریپت HTML
echo “welcome to the world of php”;
// ]]>
PHP زبان اسکریپت نویسی سمت سرور می باشد. بنابراین؛ اسکریپت HTML نیز مانند دیگر زبان های اسکریپت نویسی برای راه اندازی محیط PHP استفاده می شود.
قواعد سینتکس و قواعد نوشتاری در php
در PHP، مانند سایر زبانهای برنامهنویسی، قواعدی برای سینتکس و نوشتار وجود دارد که برای ایجاد کد قابل فهم، قابل نگهداری و عملکرد صحیح بسیار حیاتی است. در ادامه به برخی از این قواعد پرداخته میشود:
ترتیب دستورات: دستورات در PHP به ترتیبی اجرا میشوند که در کد نوشته شدهاند. بنابراین، ترتیبی که دستورات در فایل PHP نوشته شدهاند، اهمیت دارد.
نامگذاری متغیرها: نامگذاری متغیرها باید با یک حرف یا زیرخط () شروع شود و میتواند شامل حروف الفبا، اعداد و زیرخط () باشد. همچنین، PHP حساس به بزرگی و کوچکی حروف است، بنابراین $var و $Var دو متغیر متفاوت هستند.
نظم دهی به کد با فضاهای خالی: استفاده از فضاهای خالی (Space) و تورفتگی (Indentation) به کدتان کمک میکند تا برای دیگران قابل فهمتر باشد. همچنین، استفاده از فضاهای خالی و تورفتگی کد را بهبود میبخشد و قابلیت خواندن آن را افزایش میدهد.
نمادگذاری انتهای دستورات: در PHP، اغلب نیازی به اتمام دستورات با نشانههای خاصی مانند ';' نیست؛ اما برای حفظ ساختار کد و جلوگیری از احتمال خطا، استفاده از نشانه ';' پیشنهاد میشود.
نظم دهی به بلاکها: برای بلاکهای کدی مانند شرطها و حلقهها، استفاده از زوج آکولاد ({}) با تورفتگی مناسب برای هر بلاک پیشنهاد میشود. این امر به کدتان کمک میکند تا برای دیگران قابل فهمتر باشد و خطاهای پتانسیلی را کاهش میدهد.
نظم دهی به کامنتها: استفاده از کامنتها برای توضیح و توضیح کد بسیار مهم است. از کامنتها برای توضیح نحوه عملکرد برنامه، ویژگیهای مهم متغیرها و هر چیز دیگری که میخواهید توضیح دهید، استفاده کنید.
استفاده از عملگرها و عبارات منطقی: استفاده صحیح از عملگرها و عبارات منطقی مهم است. این شامل استفاده از پرانتز () برای مشخص کردن اولویت عملیات، استفاده از ویرگول (,) برای جدا کردن آرگومانها، و استفاده از عملگرهای منطقی مانند && (AND)، || (OR) و ! (NOT) میشود.
تست و نگهداری: قبل از ارسال کد به محیط تولید، همیشه کد خود را تست کنید و از رفع هرگونه خطا یا مشکل مطمئن شوید. همچنین، استفاده از ابزارهای نوشتاری مانند IDEها و فرمترهای خودکار کد میتواند به شما در نگهداری کد کمک کند