آموزش ساخت شخصیت در 3dsmax‌ (و همه نکات کاربردی)

هنرمندانی که شخصیت های بازی و انیمیشنی را می سازند این جهان های سه بعدی را با انسان ها، حیوانات، موجودات جادویی و هر چیز دیگری که به یک محیط انتخاب شده جان می دهد، پر می کنند. به کمک آن ها تمام مسیر های پیش تولید همگرا و هنر مفهومی به یک مدل سه بعدی واقعی و ملموس تبدیل می شود. بعد، انیماتور ها بقیه کار را به دست می گیرند.

هنگام طراحی دقت فنی با بیان هنری همراه می شود و فانتزی و دانش دقیق تشریحی با هم تلاقی پیدا می کنند. به لطف این ترکیب‌ ها، هنرمندان فرصتی فوق العاده برای خلق شخصیت‌ ها و موجودات بازی دارند که در نهایت به نماد بارز آن پروژه تبدیل می ‌شوند.

هنرمندان با ساخت کاراکتر های سه بعدی، در واقع قهرمانان اصلی یعنی همان کسانی که بازیکنان با آن ها ارتباط برقرار می کنند و تا پایان بازی با آن ها متحد می شوند را می سازند. جای تعجب نیست که نقش یک کاراکتر ساز اغلب در توسعه پروژه های سرگرمی بیشتر از همه مورد توجه قرار می گیرد.

بیایید پشت صحنه هنر جذاب خلق شخصیت ها را با هم بررسی کنیم، مطمئنا چیز های جالبی در انتظار ما هستند.

مدل سازی سه بعدی چگونه است؟

این نوع مدل ‌سازی فرآیند ایجاد یک مدل یا نمایش ریاضی از هر شی سه ‌بعدی، واقعی یا خیالی، در یک محیط نرم ‌افزاری سه‌ بعدی است . برخلاف تصاویر دو بعدی، مدل های سه بعدی را می توان از هر زاویه ای مشاهده کرد، مقیاس بندی کرد، چرخاند و به راحتی تغییر داد.

دو نوع اصلی از مدل های سه بعدی وجود دارد که در صنعت بازی و فیلم استفاده می شود. واضح ترین تفاوت بین آن ها نحوه ایجاد و دستکاری شان است:

مدل چند ضلعی

مدل ‌های چند ضلعی رایج‌ ترین شکل مدل‌ های سه‌ بعدی هستند: آن ها با دستکاری یک شبکه چند ضلعی ایجاد می‌ شوند. مِش های چند ضلعی مجموعه ای از چند ضلعی ها هستند که خطوط شی ای که در آینده ایجاد می شوند، از آن ها تشکیل می شود.

مدل سازی چند ضلعی به دو دسته high-poly ( مدل دقیق با تعداد زیادی چند ضلعی ) و low-poly (مدل شماتیک با تعداد کمی چند ضلعی) تقسیم می شود.

مدل های ساخته شده با منحنی ها (Nurbs)

• منحنی های اسپلاین B منطقی غیر یکنواخت، نماد های ریاضی هندسی سه بعدی هستند که می توانند هر شکلی را از یک خط ساده دو بعدی تا پیچیده ترین رویه منظم سه بعدی یا حجمی بدون یک شکل خاص را به دقت توصیف کنند.

با توجه به بالاترین سطح دقت ریاضی و انعطاف پذیری، سطوح NURBS اغلب در مدل سازی در رشته های مهندسی مکانیک و صنعت خودرو استفاده می شود .

در ادامه در مورد مدل های چند ضلعی به عنوان رایج ترین شکل مدل های سه بعدی صحبت خواهیم کرد.

شاید عجیب به نظر می رسد، اما مدل های سه بعدی پیچیده و بسیار دقیق که تحسین بر انگیز هم هستند، با اشکال ابتدایی مثل کره یا یک مکعب شروع می شوند. آن ها پایه اولیه ایجاد یک مدل هستند. هنرمند این شکل را دستکاری می کند و با استفاده از ابزار های دیجیتالی خاص شکل و طرح های مورد نظر را به آن می دهد.

شروع ساده و حرکت به سمت پیچیدگی ها ، قانون طلایی مدل سازی سه بعدی است. به این ترتیب می توانید یک کاراکتر سه بعدی بسازید.

برای درک اصول مدل سازی چند ضلعی ، باید این مفاهیم اساسی را درک کنید:

• چند ضلعی سطحی است به شکل چندین نقطه در فضا که توسط اضلاعی به هم متصل شده اند. چند ضلعی ها می توانند مثلثی (tris که در مدل سازی بازی متداول است ) یا چهار ضلعی (چهارضلعی که در شخصیت و مدل سازی ارگانیک و منظم کاربرد دارد) باشند. هر چه چند ضلعی در یک شی بیشتر باشد ، ظاهر نهایی آن واقعی تر خواهد بود.
• لبه یک جسم یا خط دو بعدی است که از دو رأس تشکیل شده است. سه لبه هم یک مثلث را تشکیل می دهند.
• راس نقطه تلاقی سه یا چند یال است . دستکاری رأس روی محورهای x، y و z رایج‌ ترین روش شکل ‌دهی یک شبکه چند ضلعی در نرم ‌افزار های مدل ‌سازی سنتی مثل 3Ds Max، Maya و امثالهم است.

ایجاد یک مدل سه بعدی نیاز به صبر دارد. هنرمند باید سخت کار کند تا رئوس را طوری قرار دهد که مدل به درستی کانتور شود . چند ضلعی هایی که بیرون مش تشکیل می دهند را می توان برای اضافه کردن جزئیات به قطعات کوچک تر تقسیم کرد. این امر مخصوصا وقتی اهمیت پیدا می کند که مدل متحرک باشد. حرکت نرم و روان فقط در صورتی امکان پذیر است که همه مکان های متحرک مثل زانو ها و آرنج ها به میزان کافی چند ضلعی داشته باشند.

برای ساده کردن زندگی کاراکتر سازان و نجات آن ها از کار های تکراری، برنامه های مدل سازی سه بعدی شامل تکنیک های مختلفی مثل قرینه سازی بخشی از مدل هستند که قبلا تکمیل شده اند .

هنرمند با کمک این تکنیک می تواند تنها با نصف یا حتی یک چهارم مدل، شی را کامل کند. این تکنیک مخصوصا برای مدل سازی سه بعدی شخصیت ها به کار می آید، زیرا به شما امکان می دهد تا یک مدل کاملا متقارن ایجاد کنید و کار را در امتداد محور مورد نظر منعکس کنید.

مقایسه 3 بعدی با 2 بعدی : چه چیزی یک شخصیت سه بعدی را متفاوت می کند؟

البته، هیچ کس قرار نیست بین دنیای دو بعدی و سه بعدی اختلاف بیندازد. هر یک از آن ها در جای خودشان لازم اند. با این حال، مدل ‌های سه‌ بعدی مخصوصا هنگام ساخت بازی، فیلم یا شخصیت‌ های کارتونی مزایای بیشتری نسبت به مدل‌ های دو بعدی دارند. مهم ترین مزایای کاراکتر های سه بعدی عبارتند از:

1-واقع گرایانه است  مدل های 3 بعدی دسترسی به هر میزان از جزئیات، از طراحی ساده گرفته تا چیز های دقیقی که در عکس های عکاسی می بینیم را ممکن می ‌سازند.

2- به آسانی می توان مدل را حرکت داد  کاراکتر های 3 بعدی به راحتی قابل دستکاری هستند زیرا قبلا به صورت سه بعدی مدل سازی شده اند و برای نشان دادن حرکت جدید نیازی به ترسیم مجدد در حالت های مختلف ندارند.

3- به سادگی تنظیم و اصلاح می شود  مدل تمام شده به لطف قابلیت های پیشرفته نرم افزار مدرن به راحتی قابل اصلاح و تکمیل است و در صورت لزوم به سرعت به روز می شود.

4- قابل تجسم تر است  یک کاراکتر سه بعدی رنگارنگ تر، زنده تر و توپرتر از یک مدل دو بعدی به نظر می رسد، به علاوه می توان آن را از زوایای مختلف هم مشاهده کرد.

نحوه ترسیم شخصیت های سه بعدی : نقاط عطف

علی رغم این واقعیت که محیط برای درک بازی هم مهم است و فضا و حس و حال دنیای مجازی را بیشتر می کند، این قهرمانان هستند که به یاد می مانند. جذابیت بصری شخصیت ‌ها، ویژگی‌ های اصلی، عادات، انگیزه و اصول اخلاقی آن‌ ها چیز هایی هستند که در طول بازی، بازیکنان آگاهانه یا ناآگاه خودشان را با آن ها یکی می ‌دانند و برای مدتی با آن ها همزاد پنداری می کنند.

اما چه طور برای بازی ها مدل های سه بعدی بسازیم؟ همه چیز با یک ایده، جمع آوری منابع و ایجاد هنر مفهومی شروع می شود.

تجسم شخصیت

زمانی که ایده در قالب کلمات قرار می گیرد و منابع لازم جمع آوری می شود، هنرمندان مفهومی وارد کار می شوند. آن ها دنیای کلمات را به دنیای تجسمی پیوند می دهند. وظیفه اصلی آن ها این است که ظاهر اولیه شخصیت های بازی را ایجاد کنند رنگ و لعابی به آن ها بدهند.

این متخصصان علاوه بر تسلط بر هنر طراحی و نقاشی، افراد بسیار خلاقی هستند که دانش آن ها بسیار فراتر از هنر های زیبا است. هنرمند مفهومی که فقط توضیحی شفاهی در مورد شخصیت یا یک طرح را در اختیار دارد، باید به آن جزئیات بیشتری اضافه کند . معمولا برای شروع، آن ها چند طرح تقریبی و ابتدایی می کشند که گزینه های احتمالی برای ظاهر شخصیت هستند. بعد از آن این تصاویر کلی، توسط مدیر یا مشتری تایید می شود. هنگامی که یک تصویر انتخاب شد، هنرمند مفهومی باید با در نظر گرفتن سایر ویژگی های کاراکتر، با جزئیات بیشتری روی آن کار کند.

هنگامی که تصویر آماده و تأیید شد، هنرمندان مفهومی تصاویر بیشتری از شخصیت را آماده می کنند. این تصاویر طرز قرار گرفتن بدن در حالت های مختلف، مراحل مختلف حرکت، انواع حالات چهره، ویژگی های اصلی، لباس، سلاح، مهمات، تفاوت های ظریف ظاهری ، پالت رنگ و غیره را مشخص می کنند.

تصاویر می توانند رنگی یا بی رنگ باشند. مهم تر از همه، آن ها باید به وضوح مشخص کنند که چه نوع شخصیتی ترسیم شده است و چه جزئیاتی باید هنگام ایجاد یک مدل سه بعدی اضافه شود. کلی نرم افزار برای ایجاد نقشه های دیجیتالی، چه به صورت پولی و چه رایگان، استفاده می شود . اما سردسته آن ها برنامه هایی مثل Adobe Photoshop و Corel Painter هستند.

هنرمندان مفهومی با جمع آوری و نمایش اطلاعات کافی در مورد شخصیت، آماده انتقال طراحی های شان به مرحله بعدی می شوند.

مدل سازی شخصیت

بعد نوبت چیزی مثل کیمیاگری دیجیتال می رسد. بر اساس هنر مفهومی که حکم یک دستور کار را دارد، یک مدل تمام عیار و زنده (از نظر واقعیت بازی) ایجاد می شود که حجمی و تقریبا ملموس است. البته تصور جهش از یک مفهوم به یک فضای سه بعدی چندان آسان نیست . یک مدل ساز سه بعدی باید به دنبال راه حل های خلاقانه تازه باشد و تا حد زیادی بتواند به جزئیات بپردازد.

این مرحله با یک فرم دهی تقریبی و اولیه شروع می شود و به دنبال آن مدل سازی و مجسمه سازی پیشرفته تر انجام می شود که جزئیات بیشتر و بیشتری را اضافه می کند.

همان طور که قبلا هم گفتیم، کیفیت و وضوح کاراکتر های سه بعدی تحت تأثیر تعداد چند ضلعی ها است یعنی هر چه تعداد آن ها بیشتر باشد، مدل جزئیات بیشتری خواهد داشت.

هنگام خلق شخصیت ‌هایی برای صنعت فیلم، مدل ‌هایی که تعداد اضلاع بیشتری دارند، ترجیح داده می ‌شوند. این مدل ها با منحنی های صاف، هموار سازی قوی و این که خیلی شبیه عکس هستند، شناخته می شوند. با این حال، رندر آن ها گاهی اوقات می تواند چندین روز طول بکشد.

در بازی‌ ها، مدل‌ سازان با پایین نگه داشتن تعداد چند ضلعی تا حد ممکن برای شکل مورد نظر، بیشتر کارایی و سازماندهی را هدف قرار می ‌دهند. با این حال، مدل ‌ها هنوز هم در مواردی مثل دست‌ ها یا صورت شخصیت ‌ها که به جزئیات بیشتری نیاز است، وضوح بالا و در قسمت ‌هایی با مش کم جزئیات تر، وضوح کمی دارند.

هنگام ایجاد یک مش با یک مدل شخصیت ، یک هنرمند سه بعدی چندین مرحله مهم را انجام می دهد:

1-انتخاب توپولوژی

منظور از این کار در مورد انیمیشن تعیین حرکت مثلث ها و رئوس همراه با مش است. کار خوب در کنار توپولوژی تضمین می کند تا مدل حرکت درست داشته باشد و شکلش از حالت طبیعی خارج نشود.

2- مقیاس مش

یک کاراکتر نمی تواند بلندتر از یک خانه باشد، مگر این که موجودی خارق العاده باشد که چنین ابعادی برای او قابل تصور باشد. هنرمند اندازه مدل را با مقایسه آن با یک شی تمام شده دیگر با اندازه از پیش مشخص شده؛ تعیین می کند.

3- شکل T

کاراکتر در حالتی که بازو هایش از هم جدا شده اند؛ در بهترین حالت است. این پوزیشن اصلاح ناحیه زیر بغل را (اگر انسان باشد) ساده می کند و روند سرهم بندی یا Rigging را تسریع می بخشد که بعدا در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

پروژه های مختلف ممکن است به درجات مختلفی از جزئیات نیاز داشته باشند، اما فرآیند های اصلی و ترتیب آن ها بدون تغییر باقی می مانند. در تصاویر زیر چند نمونه از شخصیت های سه بعدی آورده شده است:

متریال دهی (بافت دهی) شخصیت

ایجاد بافت و اعمال آن ها بر مدل سه بعدی یا همان Texturing، کیفیت، واقع گرایی و دقت آن را تعیین می کند. بافت یک تصویر بیتی است که بر روی سطح یک مدل بدون رنگ اعمال می شود تا رنگ، حجم یا توهمی از برجستگی را به آن اضافه کند.

چند نوع بافت دهی وجود دارد؛ تصویر سازی یا نقشه برداری برجسته و تصویر سازی MIP.

• Relief mapping یک فناوری گرافیکی سه بعدی است که اجازه می دهد سطح یک شی را با طرحی غنی و واقعی ایجاد کنید. انواع مختلف مخصوص به خود را هم دارد: تصویر سازی Bump، تصویر سازی نرمال و تصویر سازی از انسداد اختلاف منظر.
• نقشه برداری MIP یک تکنیک تصویر سازی بافت است که از چندین نسخه از یک تصویر بافت استفاده می کند؛ البته با میزان جزئیات متفاوت.

دلیل وجود بافت دهی برای نشان دادن هر عنصر سطح، نمایش بصری ویژگی های فیزیکی، شبیه سازی اثرات نور و انعکاس و همین طور کمک به واقعی ترین نمایش عناصر کوچک مثل چشم ، مژه، مو و منافذ پوست است.

هنگامی که بافت دهی به پایان رسید، مدل را هم می توان تمام شده در نظر گرفت. اگر قرار باشد مدل متحرک باشد، مراحل بعدی باید انجام شود.

سر هم بندی و استخوان بندی شخصیت

در مرحله سر هم بندی، شخصیت‌ های بازی رسما اسکلت خاصی خواهند داشت که با کمک آن و با کمک انیماتور ها در نهایت قادر به حرکت خواهند شد. یک اسکلت مجازی نقاط اصلی که کل بدن شخصیت را کنار هم قرار می دهند را مشخص می کند و درکی از نحوه ارتباط بخش ‌های مختلف آن به ما می‌ دهد.

برای اینکه یک شخصیت به خوبی حرکت کند، معمولا باید بین 20 تا 100 استخوان به وجود آید. هر چه تعداد آن ها بیشتر باشد، کنترل دستی دشوارتر است. بنابراین، برخی از ابزار ها به شما اجازه می‌ دهند که گروه خاصی از استخوان ‌ها را مقیاس بندی کرده، حرکت بدهید و بچرخانید تا این فرآیند آسان ‌تر و روان ‌تر شود.

برای برقراری تعادل دقیق بین انعطاف پذیری، کارایی و واقع گرایی، اسکلت مجازی کاراکتر باید با طراحی مدل سازگار باشد. همچنین باید بتواند ایده ها را همزمان با طراحی مدل اجرا و تمامی نیاز های اجرایی مشخص شده توسط تیم انیمیشن را برآورده کند.

بعد نوبت به اسکلت بندی یا Skinning می رسد که یعنی اتصال مش هندسی شخصیت به اسکلت مجازی ساخته شده است . ظاهر شخصیت ها هنگام انجام هر عملی به کیفیتش بستگی دارد. بعد از انجام استخوان بندی، مدل برای متحرک سازی آماده است.

متحرک سازی شخصیت

این یک مبحث بسیار گسترده است که ذکر تمام نکات آن در این مقال نمی گنجد، به همین خاطر فقط به چند نکته اشاره می کنیم.

با پک بالا، شخصیت سازی، نورپردازی، متریالدهی و نهایتا ساخت انیمیشن رو بدون دردسر، یکبار برای همیشه یاد بگیر و پول دربیار!

در اصل، انیمیشن نمایش سریع مجموعه ای از تصاویر ثابت است که در یک سری جزئیات پیش پا افتاده متفاوت هستند. ناگفته نماند که هدف اصلی در این مرحله رسیدن به حداکثر حرکات واقع گرایانه شخصیت های سه بعدی است . طراح باید موقعیت کاراکتر سه بعدی را در اولین و آخرین فریم حرکت مشخص کند و محاسبه بقیه فریم ها در برنامه خاص دیگری انجام شود. در عمل، این فناوری ساده به نظر می رسد، اما وقتی لازم باشد حرکات پیچیده و واقعی از شخصیت های سه بعدی ایجاد شود، همه چیز بسیار پیچیده تر می شود.

حتما دانلود کنید: آموزش صفر تا صد تری دی مکس (رایگان)

ویدیوهایی آموزش ساخت شخصیت در تری دی مکس

حتما دانلود کنید: روش سه بعدی کردن ساختمان در تری دی مکس

بهترین نرم افزار طراحی کاراکتر سه بعدی

ساخت کاراکتر های سه بعدی مقوله جدایی از مدل سازی است که نه تنها به استعداد و بینش هنری نیاز دارد، بلکه به دانش آناتومی، نسبت ها، مجسمه سازی، ژست و حالات چهره هم نیاز است . بهترین مدل؛ مدلی است که بیشتر شبیه یک فرد زنده با توپولوژی مناسب ، ژست های روان و لبخند طبیعی باشد.

چه طور یک کاراکتر سه بعدی بسازیم؟ طیف نرم افزاری برای ساخت کاراکتر های سه بعدی واقعا شگفت انگیز است: از گزینه های رایگان گرفته تا گزینه های بسیار گران قیمت که از مجموعه حداقلی از ابزار ها برای مبتدیان تا یک رابط پیشرفته که کار با آن ها سخت است را شامل می شوند.

با پک بالا، شخصیت سازی، نورپردازی، متریالدهی و نهایتا ساخت انیمیشن رو بدون دردسر، یکبار برای همیشه یاد بگیر و پول دربیار!

تلاش برای تعیین بهترین برنامه به دور از انصاف است زیرا هر یک از آن ها مزیت ها و مخاطبان خاص خودشان را دارند. بنابراین، ما پرکاربردترین گزینه هایی را معرفی می کنیم که برای اجرای ایده های مختلف در ساخت شخصیت های سه بعدی به درد می خورند.

1-تری دی مکس

اساسا فقط حرفه ای ها از 3ds Max شرکت Autodesk استفاده می کنند. در این محیط تقریبا می توانید هر کاری که مربوط به مدل سازی و تجسم سه بعدی باشد را انجام بدهید . نه تنها کاراکتر ها بلکه محیط ها و هر چیزی با این نرم افزار قابل پیاده سازی است. تری دی مکس به دلیل کارایی گسترده، تطبیق پذیری، سازگاری با اکثر پلاگین ها و وجود مدل های آماده فراوان، در سراسر جهان محبوبیت دارد. بدیهی است که برای افراد تازه کار مناسب نیست ، اما متخصصان می توانند از ایجاد طرح های سه بعدی از ابتدا تا انتها با آن لذت ببرند. این برنامه ارزان نیست، اما ارزشش را دارد برایش هزینه کنید!

2-Maya

یکی دیگر از نرم افزار های Autodesk که خیلی تمرکزش روی خلق مستقیم شخصیت های سه بعدی تمرکز نیست، بلکه بر روی کار با حرکت های آن ها برای کارایی بیشتر در بازی تمرکز دارد. در اینجا هنرمند می تواند روی کوچک ترین و ظریف ترین جزئیات مثل حرکت مو و لباس تمرکز کند و حداکثر واقع گرایی را به شخصیت اضافه کند . امکانات رندرگیری و محیط های متفاوتی که می توان با این برنامه ایجاد کرد واقعا شگفت انگیز است. با وجود مجموعه بزرگی از ابزار ها، تخیل هنرمند در کار بر روی مدل ها و نقاشی ها محدود نمی شود.

3-ZBrush

Pixologic ZBrush یکی دیگر از نرم افزار های فوق العاده برای حرفه ای ها با طیف گسترده ای از ابزار های پیشرفته است. مدل ساز را به قلم مویی مجهز می کند که Stroke را کامل تر ترسیم می کند. همزمان با مجسمه سازی، هنرمند می تواند شی را هم نقاشی کند . مزیت مهم این برنامه افزودن خودکار سایه ها و هایلایت هایی است که بدون هیچ زحمتی از جانب مدل ساز، طبیعی به نظر می رسند. فرآیند رندرگیری معمولا در زمان واقعی اتفاق می افتد و هنرمند بلافاصله نتیجه کار را می بیند.

4-Blender

Blender یک نرم افزار کم هزینه و یکی از محبوب ترین گزینه ها برای مبتدیان است. این برنامه رایگان و منبع باز، اغلب حتی برای پروژه های تجاری هم استفاده می شود ، بنابراین ساخت اشیاء سه بعدی با آن بسیار آسان خواهد بود. علی رغم این که برخی رابط کاربری آن را نسبتا گیج کننده می دانند، اما مبتدیان بسیاری سفرشان به دنیای مدل سازی را با این نرم افزار آغاز می کنند . به همین دلیل هم آموزش ها، دستورالعمل ها و راهنما های زیادی در مورد طراحی و انیمیشن سه بعدی در بلندر وجود دارد که در صورت بروز مشکل، هیچ کس به امان خدا رها نمی شود!

5-Daz Studio

این یکی دیگر از نرم افزار های گرافیکی و انیمیشن سه بعدی رایگان است. امروزه استودیو داز به طور گسترده ای در صنعت بازی های مدرن برای ایجاد طرح های ساده شخصیت های سه بعدی کاربرد دارد. مزیت بزرگ این برنامه این است که یک پایگاه داده بزرگ از چیز های مربوطه در قالب بافت های مختلف، اشیاء سه بعدی خاص، پلاگین ها و برنامه های افزودنی فعال دارد. این برنامه بر روی موتور Nvidia Iray اجرا می شود و برای ایجاد سریع مدل های انیمیشن حرفه ای با بالاترین کیفیت عالی است . استودیو داز با رابط کاربری مناسب و کاملا منطقی، پایگاه وسیعی از محتوای سه بعدی برای انجام کار و همچنین تعداد زیادی آموزش، کاربران زیادی را به خودش جذب می کند.

حتما بخوانید: ۵۰ ترفند برای افزایش سرعت کار در تری دی مکس

هزینه ساخت یک شخصیت بازی سه بعدی چه قدر است؟

موضوع قیمت همیشه به خصوص وقتی صحبت از کار های پیچیده و پر زحمتی مثل ساخت شخصیت های سه بعدی می شود ذهن ها را درگیر می کند.

قیمت تحت تأثیر عوامل مشابه قبلی یعنی سطح پیچیدگی و جزئیات شخصیت، این که آیا لازم است به صورت انیمیشن در بیاید یا خیر و تعداد گزینه های جایگزین (شخصیت می تواند در طول بازی تغییر کند) متغیر است. زمان‌ بندی هم نقش مهمی ایفا می ‌کند. اگر مشتری به مدلی در زمان کوتاه ‌تری نیاز داشته باشد ، هزینه ساخت آن افزایش خواهد یافت ..

برای راهنمایی بیشتر، بیایید زمان ساخت مدل شخصیت انتزاعی همراه با انیمیشن را با هم ببینیم:

1-مرحله خلق یک مفهوم تا 20 ساعت طول می کشد.

2- مدل سازی به طور متوسط ​​50 ساعت است.

3- بافت دهی و همچنین سر هم بندی کردن حدود 15 ساعت طول می کشد .

4- و ساخت 1 ثانیه انیمیشن به طور متوسط ​​5 ساعت طول می کشد.

در مجموع، ما یک مدل شخصیت داریم که در حدود 100 ساعت ساخته شده است. به طور متوسط، می توان هزینه را 3000 دلار تخمین زد، اما باز هم این یک قیمت تقریبی برای یک مدل انتزاعی است. وقتی نوبت به یک پروژه واقعی می ‌رسد ، هر آژانس مدل ‌سازی شخصیت سه ‌بعدی به صورت رایگان برآورد های لازم را به شما ارائه می ‌دهد.

نمونه کارها: ۳۰ تا از بهترین نمونه کارهای طراحی

کلام آخر

با نگاه گوشه چشمی به اتاق کار یک هنرمند کاراکتر سه بعدی ، می بینیم که چه کار عظیمی در حال انجام است تا شخصیت یا موجودی باروح و به یاد ماندنی خلق شود که واقعا ارزشش را دارد. هر چه اشتیاق و خلاقیت بیشتری روی شخصیت ‌ها سرمایه‌ گذاری شود، احتمال اینکه آن ها در تاریخ ساخت بازی ها به نماد تبدیل شوند، بیشتر می ‌شود.